2 Temmuz 2022 Cumartesi

Başkaldırı

 Bu bir başkaldırıdır. İçimizdeki susmayanlara. Dışımızdaki susmayanlara. Bu bir sessiz çığlıktır içeride büyüyen, büyüyen, büyüyen. Sonra ağzının açamayacağı bir boyutta çıkmayı bekleyen. Ciğerlerini sökmen gerekebilir. Bu uğurda cidden ölmen gerekebilir. Çünkü farkındaysan çok da beceremiyorsun yaşamayı. Herkes için üzülebilirsin. Herkes için sinirlenip susabilirsin. Kendin için mutlu olamaz mısın? Dişlerin bile kaldıramıyor artık bu sıkmayı? Sen de kaldıramıyorsun. Tek yaptığın düşünmek, konuşmak, düşünmek, yazmak, ağlamak, yazmak. Bir kere de pozitif bir şey söyle. İçin çürümüş. Heh bak bu bile negatif. Sana bunu onlar yaptı. O herkes. Kendini koruyamadın. Ağladın, ağladın, ağladın. Vücudun kaldıramıyor. Bu bir başkaldırıdır. Hayatın tümüne. En çok kendine. Kendin olmaya. Duymak istemiyorum, davranmak istemiyorum, olmak istemiyorum. Canım acıyor. 

Negatif

 İçime sıkışan bir şeyler var yine. Ya canım konuşmak istemiyor ya da iyi şeyler çıkmıyor ağzımdan. Aslında ben de istemiyorum böyle olmak. Ama sanki bana kalan bunlarmış gibi kaderleştirdim içimde. Diyorum ya içime sıkışan bir şeyler var. Teptim her şeyi, sığar dedim, sığacak dedim. Hem kendime hiç güvenmedim hem de sonununa kadar zorladım. Kızgınım şimdi kendime, biraz küskünüm. Bak hazır değildim işte yapamadım yine senin yüzünden. Bir kere bile görmüyorsun beni, şimdi iyi hissetmiyorum neden üstüme geliyorsun? Ee ama hayat beklemez ki seni. Durup, düşünüp, ağlayıp ne yapacaksın? Kalkacaksın o yataktan, koltuktan, miskinlikten ve bir şeyler yapacaksın bizim için. Ama yok gücüm, isteğim, neşem. Çok da önemli değil çünkü zorundasın. Ya istemiyorsam bu zorunlulukları artık? Ya başka yolu da varsa? Çünkü bakıyorum da daha az hesap kitap yapanlar çok daha mutlular. Peki hazır mısın süzülmeye? Çakılmaktan korkuyorum. O zaman bana gerek yok ki zaten, sen sadece karşısın mecburiyetlere. Ama korkuyorsun çakılmaktan. Çakılmak demişken, sahi seni en çok ne üzer bu hayatta? Kendini üzerken hayata devam edebildiğine göre çok farklı bi kıstasın olmalı. Var olmak ne anlam ifade ediyor senin için. Ne yaparak var olursun sen? Nefesi bile zor alıyorsun. Günden güne kendine eziyet çektiriyorsun. Hiçbir koşulda kendi mutluluğun için çabalamıyorsun. Sadece sonra, sonra, sonra. Kaç yıldır sonralardasın? Bu sonranın varışı ne zaman? Düğümleri çözmeye çalışırken daha da doluyorsun. Sonra da bunalıp bir kenara atıyorsun. Büyümelisin. İsyanı bırakıp devam etmelisin. Ne için diye soracaksın şimdi. Kendin için. Kendine bir hediye vermek için. Kendi anlamını yaratmak için.